Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Αντόνιο Βιβάλντι


Σαν σήμερα, το 1741 πέθανε ο Αντόνιο Βιβάλντι. Γεννήθηκε στη Bενετία το 1678.

Ο πατέρας του ήταν εκπαιδευμένος φούρναρης και λόγω αυτής της συγκυρίας ο γιος Βιβάλντι χλευαζόταν ότι «ξεφουρνίζει» σωρηδόν μουσική όπως ο πατέρας του ξεφούρνιζε ψωμιά. Το έργο του Βιβάλντι είναι όμως πολύ σημαντικό στον κόσμο της μουσικής, παρ' ότι ο ασθενικός νεαρός ιερωμένος δεν έδινε αρχικά την εντύπωση σπουδαίου μουσικού.

Ο Μπαχ, 7 χρόνια νεώτερος του Βιβάλντι, έμαθε για το σπουδαίο συνάδελφό του και διασκεύασε έργα του, όταν αυτός σταμάτησε να εκδίδει παρτιτούρες στην Ιταλία και συνεργάστηκε με Ολλανδούς, Έτσι κυκλοφόρησαν τα έργα του ευρύτερα στην Ευρώπη.

Ο Βιβάλντι σπούδασε μουσική και εκπαιδεύτηκε για ιερωμένος. Χειροτονήθηκε το 1703 και παράλληλα έγινε δάσκαλος βιολιού στο εκκλησιασατικό ορφανοτροφείο και στο σχολείο άπορων κοριτσιών. Λόγω της ασθενικότητάς του (είχε άσθμα και ίσως καρδιακά προβλήματα) απηλάγη από την υποχρέωση να εκτελεί τη λειτουργία και το 1716 που είχε γίνει ήδη ευρύτερα γνωστός ως δεξιοτέχνης του βιολιού και συνθέτης, προβιβάστηκε σε διευθυντή συναυλιών. To 1718 ξεκίνησε περιοδείες με πολυπληθή συνοδεία, αρχικά σε όλη την Ιταλία και στο τέλος στη Βιένη, ίσως και στην Πράγα.

Εκείνη την εποχή στην ορχήστρα χρησιμοποιούσαν πολύ το κοντσέρτο γκρόσο (πρώιμη μικρή συμφωνική ορχήστρα περίπου όπως την ξέρουμε σήμερα αλλά με βάρος στα έγχορδα) καθώς και το μπάσο κοντίνουο (συνήθως το τσέμπαλο όπου έπαιζε τον αρμονικό ιστό ακολουθώντας το βάσιμο της αρμονίας όπως το υπαγόρευε ο συνθέτης).

Ο Βιβάλντι έτεινε βασικά προς το ομόφωνο ύφος το οποίο και χρησιμοποίησε στα έργα του με μεγάλη επιτυχία. Τα κοντσέρτα του είναι αρκετά δεξιοτεχνικού χαρακτήρα και χρησιμοποιούν το σολιστικό όργανο και την ορχήστρα σαν "ανταγωνιστές", με μία δραματική διάσταση καινούργια για την εποχή εκείνη. Εξάλλου ήταν από τους πρώτους που εξερεύνησε τη μορφή του κοντσέρτου σε βάθος.

Ο «κόκκινος παπάς», όπως τον αποκαλούσαν λόγω του χρώματος των μαλλιών του, συνέθεσε εκατοντάδες κοντσέρτα (, ), πολλά εκκλησιαστικά έργα και δεκάδες όπερες. Συνοδευόταν από δύο αδελφές, παλιές μαθήτριες στο ορφανοτροφείο και εκπαιδευμένες τραγουδίστριες, τις οποίες η κοινωνία της Βενετίας θεωρούσε και ερωμένες του Βιβάλντι. Αν και πολύ εύπορος λόγω των σημαντικών εσόδων από τη μουσική του, είχε σπάταλη ζωή, με αποτέλεσμα στα τελευταία του χρόνια να καταλήξει στο πτωχοκομείο της Βιένης. Όταν πέθανε εκεί το 1741, ετάφη ως άπορος και μάλλον άγνωστος, γιατί είχε ήδη ξεχαστεί.

Μεγάλης έκτασης έργο του: 40 όπερες, 3 ορατόρια, 50 θρησκευτικές συνθέσεις, 50 κοσμικές καντάτες και σερενάτες, 100 σονάτες καθώς και 500 κοντσέρτα και συμφωνίες για τα οποία έχει μείνει γνωστός μέχρι σήμερα.

Εδώ, χαρακτηριστικό απόσπασμα από το έργο του Βιβάλντι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: