Παγκόσμια ημέρα ομοφυλοφιλικής υπερηφάνειας

Στις 27 Ιουνίου 1969 ξέσπασαν επεισόδια αστυνομίας και ομοφυλοφίλων στο μπαρ «Stonewall» της Νέας Υόρκης. Η αντίδραση των θαμώνων θεωρήθηκε ορόσημο στην ιστορία του ομοφυλοφιλικού κινήματος κι έτσι η 27 Ιουνίου από τότε καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ομοφυλοφιλικής Υπερηφάνειας.

Μιλώντας για το νόημα της ημέρας έγραψε ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος:

""Στις 27 Ιουνίου κάθε χρόνο οι ομοφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες και οι ανοιχτόμυαλοι φίλοι τους γιορτάζουν σ' ολόκληρο τον κόσμο την αξιοπρέπεια και το δικαιώμα της επιλογής τους, όπως πρωτοεκφράστηκε στη βίαιη εξέγερση των θαμώνων του μπαρ Stonewall κατά της αστυνομικής βίας και καταπίεσης, στις 27 Ιουνίου 1969 στη Νέα Υόρκη.

Τα τελευταία χρόνια καθιερώθηκε η παγκόσμια ημέρα να εορτάζεται με ένα κεντρικό γεγονός και βέβαια να ακολουθούν άλλες γιορτές σε πόλεις που μπορούν να γιορτάζουν. Η οργάνωση ομοφυλόφιλων Mario Mieli, μια ιταλική και κυβερνητική οργάνωση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των λεσβιών, ομοφυλόφιλων, αμφισεξουαλικών και υπερφυλικών (τρανσέξουαλ) σχεδίασε τον εορτασμό της παγκόσμιας ημέρας για το καλοκαίρι του 2000 στη Ρώμη.

Το πρόγραμμα περιελάμβανε σειρά γεγονότων από 1-9 Ιουλίου 2000, καθώς και μια ειρηνική πορεία στους δρόμους, μια διάσκεψη της Διεθνούς Ενωσης Λεσβιών και ομοφυλόφιλων αλλά και συναντήσεις για ανθρώπινα δικαιώματα, θρησκεία και ομοφυλοφιλία, γυναικεία θέματα, θέματα τρανσεξουαλισ

μού και αλλαγής φύλου και βέβαια εκπαίδευση σε θέματα HIV/AIDS.

Παρά τη λυσσαλέα αντίδραση της Καθολικής Εκκλησίας, που γιόρταζετο Ιωβηλαίο του Ιησού Χριστού, και παρά τις αντιδράσεις του συντηρητικού κατεστημένου, οι εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν χωρίς έκτροπα. Οι ιταλικές οργανώσεις επέμειναν ότι οι ελευθερίες της έκφρασης και του συνέρχεσθαι προστατεύονται σε πολλές διεθνείς συνθήκες, όπως το Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα (ICCPR) και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Θεμελιωδών Ελευθεριών (ECHR). Το άρθρο 13 της Συνθήκης του Αμστερνταμ, πιο συγκεκριμένα, δίνει τη δυνατότη

τα στην Ευρωπαϊκή Ενωση να δραστηριοποιείται σε περιπτώσεις διακρίσεων με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό (sexual orientation).

Ο προεδρικός υποψήφιος των ΗΠΑ, Αλ Γκορ, έγραφε στο μήνυμά του:

«Εχω την ευχαρίστηση να απευθύνω χαιρετισμό σε όλους όσοι συμμετέχουν στο World Pride, Roma 2000. Τη γιορτή των Ομοφυλόφιλων και Λεσβιών. Λυπάμαι που δεν μπορώ να είμαι μαζί σας και εύχομαι ολόψυ

χα για

την επιτυχία του γεγονότος. Η συνδιάσκεψη αυτή προσφέρει μια δυνατότητα εμβάθυνσης σε θεμελιώδεις αρχές της χώρας μας από την ίδρυσή της. Την εμβάθυνση της θεμελιώδους έννοιας της δικαιοσύνης, της πραγμάτευσης της υπόσχεσης για αυτοδιοίκηση και τοχτίσιμο μιας καλής και δίκαιης κοινωνίας, στη σ ταθερή αρχή των ίσων ευκαιριών για όλους, χωρίς ειδικά προνόμια για κά

ποιους. Πιστεύω ολόψυχα ότι εάν δεν κατανικήσουμε τις δυνάμεις του μίσους και της διαίρεσης που δρουν στον κόσμο, δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε με ειρήνη και δικαιοσύνη. Καθώς ανανεώνετε την αφοσίωσή σας στην εφαρμογή ισότιμης προστασίας των νόμων για κάθε πολίτη, και την αντίθεσή σας προς κάθε μορφή διάκρισης, είμαι έτοιμος να διαβεβαιώσω τους ομοφυλόφιλους και τις λεσβίες ότι οι Αμερικανοί πολίτες έχουν την ευκαιρία να συμμ

ετέχουν πλήρως σε ένα έθνος και έναν κόσμο ενωμένο στους βασικούς στόχους για όλους μας. Προσβλέπω στη βελτίωση της συνεργασίας μας στη διάρκεια του 21ου αιώνα και παρακαλώ να δεχθείτε τις θερμότερες ευχές μου.» (1 Ιουλίου 2000).

Οταν οι γιορτές των ομοφυλόφιλων τελειώνουν στο νότιο ημισφαίριο οι φανταχτερές στολές και τα φτερά μαζεύονται για μια χρονιά και οι προβολείς μετακινούνται στο Βορρά. Σήμερα υπάρχουν τόσο πολλές γιορτές για τα δικαιώματα των λεσβιών και των ομοφυλόφιλων που θα μπορούσε κανείς να περνά όλο το χρόνο συμμετέχοντας σε παρόμοιες εκδηλώσεις.

Η λέξη carnevale, η γιορτή του δρόμου, είναι λατινική. Είναι συνδυασμός του carne-κρέατος και vale-γεια σου και ήταν μια δημοφιλής δικαιολογία για γιορτή πριν από τη νηστεία του Πάσχα, που συνήθως σήμαινε και σεξουαλική αποχή.

Mardi gras, ένας άλλος εορτασμός παρόμοιου χαρακτήρα ανά τον κόσμο σήμερα, προέρχεται από το γαλλικό Χοντρή Τρίτη, συνήθεια καθαρισμού των απαγορευμένων τροφών από το ντουλάπι. Το κίνημα των ομοφυλόφιλων ανακάλυψε την τρέλα και το κέφι του καρναβαλιού του Ρίο και αποφάσισε να μιμηθεί το σοκ και το παραλήρημα της λαϊκής αυτής έκφρασης μεταφέροντάς το στους δρόμους των καθωσπρέπει μεγαλουπόλεων του Βορρά. Στα καρναβάλια των latino γιόρταζαν και παρωδούσαν τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, προκαλώντας την κοινωνία της συντήρησης.

Οι πρώτες μαζικές γιορτές στους δρόμους δεν είχαν το χαρακτήρα ενός show και ήταν πιο πολιτικοποιημένες. Οι αστυνομικοί της Νέας Υόρκης δεν περίμεναν «τα κορίτσια» να επαναστατήσουν. «Η συμπεριφορά τους ήταν όμοια με της Γκεστάπο» λέει ένας εκπρόσωπος της γενιάς του '70. «Ενα χοντρό γυαλί με βρήκε στο κεφάλι», δηλώνει ο αστυνομικός επιθεωρητής, «παραλίγο να μου κόψει το λαρύγγι». Ηταν η πρώτη φορά στην Ιστορία που οι gays είπαν «ώς εδώ και μη παρέκει».

Η κρίσιμη στιγμή ήρθε όταν μια drag queen πέταξε ένα δοχείο γεμάτο άδεια μπουκάλια μπίρας μέσα στο παράθυρο ενός περιπολικού της αστυνομίας.

Η πρώτη πορεία στους δρόμους του Λονδίνου έγινε το 1971, από το Μέτωπο Απελευθέρωσης των Ομοφυλόφιλων. Ο αρχικός στόχος ήταν η ισότητα αλλά το AIDS άλλαξε το χαρακτήρα και τα αιτήματα στη δεκαετία του 1980. Τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων έχουν την ιστορία τους από το 1969. Τα όνειρα της εποχής εκείνης είναι απαιτήσεις σήμερα. Η ισότητα και η απάλειψη των διακρίσεων είναι το κεντρικό σύνθημα και βέβαια η ηλικία συναίνεσης και η ρύθμισή της ακολουθούν.

Η επισημοποίηση της σχέσης δύο ανδρών ή δύο γυναικών είναι στην ημερήσια διάταξη κάθε κοινοβουλίου στην υπόλοιπη Ευρώπη. Για όλους αυτούς τους χαρούμενους ανθρώπους που γεμίζουν τους δρόμους των πόλεων της ελευθερίας (και όχι μόνο) πρέπει να αισθανόμαστε σήμερα ευγνωμοσύνη. Εργάζονται ακούραστα για τα δικαιώματά μας. Ας τους βλέπουμε με άλλο μάτι.

Οσο οι Νεοϋορκέζοι συνεχίζουν το πένθος για τους ανθρώπους που χάθηκαν στις 11 Σεπτεμβρίου, οι ομοφυλόφιλοι και οι λεσβίες των παρελάσεων «καταγγέλλουν το ρατσισμό και την ξενοφοβία, στις επιθέσεις που δέχονται οι αραβικές, μουσουλμανικές και ασιατικές κοινότητες».

Εχοντας την εμπειρία των διακρίσεων, κατανοούν και συμπαρίστανται στην ευαισθησία των Ασιατών και Αράβων. Οι λευκοί ομοφυλόφιλοι διαδηλώνουν και καταγγέλλουν το μίσος που οι ίδιοι έχουν γνωρίσει πολύ καλά. Οι οργανώσεις των λεσβιών και ομοφυλόφιλων στη Νέα Υόρκη καλούν τα μέλη τους «να απορρίψουν το ταμπού της προβολής των δικαιωμάτων τους και να αγκαλιάσουν τους συνανθρώπους τους, θύματα της παρούσας κρίσης. Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτό συνέβη σε έδαφος των ΗΠΑ".